Identification of the production working time losses

Przedmiotem książki jest zagadnienie strat czasu pracy w liniowych układach produkcyjnych przedsiębiorstwa budowy maszyn. Oryginalnym autorskim wkładem do teorii problemu jest między innymi opracowanie trzech syntez: prezentującej model integrujący główne kierunki i teorie organizacji i zarządzania, przedstawiającej odpowiedniki uniwersalnych praw metody kartezjańskiej w klasycznych metodach postępowania organizatorskiego oraz ukazującej typologię metod rozwiązywania problemów organizatorskich. W wyniku badań przeprowadzonych w rzeczywistych warunkach przedsiębiorstwa, mających na celu identyfikację i kwantyfikację strat czasu pracy, uzyskano między innymi informacje o charakterze wiedzy na temat struktury strat. Pokazano możliwości sprawdzania i korygowania wiarygodności wprowadzania warsz-tatowych danych „stratowych”, jak również wyjaśniono metodologicznie problem rocznej, reprezentatywnej statystycznie poprawności określonych danych krótkoterminowych. Metodologiczna identyfikacja strat czasu pracy doprowadziła nie tylko do określenia ich najważniejszych źródeł i rozmiarów, ale również umożliwiła podjęcie działań ograniczających wpływ tych strat na sprawność procesu produkcyjnego. Możliwości te zaprezentowano w odniesieniu do dwóch grup przyczyn: „twardych” (awarie mechaniczne i elektryczne, braki materiałowe i związane z obsadą operatorską oraz przezbrajanie maszyn) oraz „miękkich” (trudno identyfikowalnych). Zaprezentowano ponadto dwa autorskie warianty (ideowy oraz algorytmiczny) metod identyfikacji strat czasu pracy w procesach produkcyjnych. Warianty te rozszerzono następnie o koncepcję uwzględniającą trzy formy identyfikacji przyczyn strat: algorytmiczną, dedukcyjną i indukcyjną. W podsumowaniu rozważań nad inteligentnymi systemami rozwiązywania tytułowego problemu wskazano kierunek potencjalnych działań mających na celu zidentyfikowanie przyczyn po-wstawania strat czasu pracy (zwłaszcza „miękkich” lub trudno identyfikowalnych) oraz precyzyjnego (głównie w odniesieniu do przyczyn „twardych”) określania przedsięwzięć racjonalizatorskich. Zaprezentowane w końcowej części książki przykłady modeli restrukturyzacji form przebiegu transportowych partii wyrobów obrazują jeden z możliwych kierunków organizatorskiego redukowania rozmiaru strat powodowanych przezbrojeniową przerwą o charakterze planistycznym i nieuniknionym.