Inżynieria odnowy maszyn. Wybrane zagadnienia

W książce omówiono głównie zagadnienia dotyczące odnowy maszyn, czyli przywracania im zdolności użytkowej. Rozpoczęto od wyjaśnienia pojęcia eksploatacji. Następnie scharakteryzowano tradycyjne strategie obsługiwania maszyn. Więcej uwagi poświecono coraz powszechniej stosowanej strategii kompleksowego utrzymania ruchu maszyn (TPM), przedstawiając pozytywne skutki jej wprowadzenia w jednym z zakładów. Treścią kolejnego rozdziału są uszkodzenia części maszyn. Dosyć obszernie omówiono metody badań nieniszczących stosowane w eksploatacji maszyn: badania wizualne, defektoskopie (penetracyjną, magnetyczną, wiroprądową, ultradźwiękową i radiologiczną), przemysłową tomografię komputerową, termowizję oraz badania szczelności urządzeń i instalacji technicznych. Scharakteryzowano podatność eksploatacyjną maszyn, zwracając więcej uwagi na ich konstrukcyjne przystosowanie do naprawy. W kolejnym rozdziale omówiono takie operacje procesu technologicznego odnowy maszyny jak demontaż, mycie i oczyszczanie oraz weryfikację części maszyn. Metodom odnowy części maszyn i ich skojarzeń poświęcono osobny rozdział. Omówiono naprawę przez obróbkę na wymiary naprawcze, regenerację części polegającą na zastosowaniu elementów dodatkowych (w tym łączenie metodą metalock i regenerację gwintów wewnętrznych), regenerację metodami obróbki plastycznej (w tym m.in. roztłaczanie i obciskanie termoplastyczne), zastosowanie metod spawalniczych i galwanicznych oraz tworzyw sztucznych w naprawach maszyn. Przedstawiono także wpływ niektórych metod regeneracji elementów maszyn na ich właściwości wytrzymałościowe i tribologiczne. Ostatni rozdział dotyczy montażu maszyn, w tym m.in. łączenia rur metodą lokring, montażu łożysk tocznych i przekładni zębatych oraz osiowania maszyn.